Κατά κοινή ομολογία όλων ο ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο είναι ο αδιαμφισβήτητος νικητής των εκλογών, ξεπερνώντας τις προσδοκίες πολλών, αιφνιδιάζοντας το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο εντός κι εκτός Ελλάδας και καθιστώντας το ...... ελληνικό εκλογικό αποτέλεσμα κρισιμότερης σημασίας σε ευρωπαϊκό επίπεδο από τη νίκη Ολάντ στη Γαλλία.
Το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί καιπροσωπική επιτυχία του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όλο το προηγούμενο διάστημα σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της εκπροσώπησης του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ και αναδείχθηκε σε πολιτικό μέγεθος εμβέλειας σαφώς ευρύτερης από τα όρια του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας χάσει σημαντικό κομμάτι στελεχών και βάσης με την αποχώρηση των ανανεωτικών από τον ΣΥΝ το 2010, αλλά διευρυμένος με τις δυνάμεις οι οποίες προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και διαφοροποιήθηκαν από αυτό, ήδη από το πρώτο μνημόνιο, σχεδόν τετραπλασίασε τα ποσοστά του και αναδείχθηκε σε δεύτερο κόμμα, μόλις δυο μονάδες κάτω από τη Ν.Δ.
Επί της ουσίας πέτυχε την προσέλκυση μεγάλου τμήματος της αντιμνημονιακής ψήφου, η οποία κατευθύνθηκε τόσο προς τα αριστερά όσο και προς τα δεξιά και ακροδεξιά. Κι επίσης φαίνεται ότι βρήκε ανταπόκριση το άνοιγμα που έγινε ιδιαίτερα στον δυσαρεστημένο κόσμο του ΠΑΣΟΚ.
Πολιτικά, η πρόταση Τσίπρα για «κυβέρνηση Αριστεράς» βρήκε ευρεία απήχηση, απόδειξη ότι ήταν η μόνη «θετική» πρόταση που κατέγραψε θεαματική άνοδο και δυναμική, και όπως λένε και από τον ΣΥΡΙΖΑ προσέλκυσε ψήφους που δεν ήταν απλώς διαμαρτυρίας ή τιμωρίας, εν τέλει δεν είχε χροιά «αρνητικής» ψήφου.
Από εκεί και πέρα ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε επίσης τους στόχους να «πλασαριστεί» – μακράν – μπροστά από τα άλλα δύο κόμματα της Αριστεράς, το ΚΚΕ και τη ΔΗΜΑΡ –κατακτώντας ηγεμονική θέση – και να περάσει δεύτερος και όχι τρίτος που ήταν ο επίσημος εκλογικός στόχος.
Ο Τσίπρας προεκλογικά ζήτησε να αποδοκιμαστούν πλατιά τα κόμματα του μνημονίου και κυρίως τα πάλαι ποτέ «εξουσίας» ώστε να μην συγκεντρώνουν 151 βουλευτές και να μην μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση, καθώς και να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα στις δυνάμεις που θα λάβουν διερευνητική εντολή, προκειμένου να την αξιοποιήσει στο μέ τρο του δυνατού.
Προφανώς, πέτυχε και αυτούς τους στόχους, και πολύ περισσότερο αναδείχτηκε σε πρωταγωνιστή του μετεκλογικού τοπίου με ρόλο ρυθμιστή των εξελίξεων.
