Καλά τα λεφτά και τα δάνεια, καλές οι επαναγορές και οι μειώσεις χρέους, ακόμη καλύτερη και η ανάπτυξη της χώρας. Μήπως, όμως, να μας εξηγήσουν κι εμάς που δεν καταλαβαίνουμε, τα νομικίστικα κόλπα που περιέχονται στη δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα με την τρόικα;
Διότι υπάρχουν και όρια σε κάποια πράγματα και δεν το λέμε μόνο από την ....ελληνική υπερηφάνεια. Διαβάστε τι λέει στο κεφάλαιο 4 με τίτλο: Εφαρμοστέο Δίκαιο και Δικαιοδοσία, στηνπαράγραφο 4.4:
«Το Δικαιούχο Κράτος Μέλος (Ελλάδα), η Τράπεζα της Ελλάδος και το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητακαι ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνταισε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα Σύμβαση Τροποποίησης, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά, από κάθε δικαίωμα ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόφαση ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντικάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείωνστο μέτρο που τα ανωτέρω δεν απαγορεύονται από αναγκαστικό νόμο». Ανκαταλαβαίνουμε δηλαδή καλά, οι δανειστές έχουν δικαίωμα κατάσχεσης κάθεπεριουσιακού στοιχείου στην Ελλάδα σε περίπτωση που δεν πληρώσουμε τα δάνειάμας;
Κι όταν μιλάμε για περιουσία τι εννοούμε; Τα πάντα όλα; Ό,τι υπάρχει σ΄ αυτή τη χώρα μπορεί να βγει στο σφυρί προκειμένου να πληρωθούν οι δανειστές;
Να πούμε ότι η δανειακή σύμβαση δημοσιεύτηκε την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου στοΦύλλο Εφημερίδας Κυβερνήσεως, με αριθμό 240, ως Πράξη ΝομοθετικούΠεριεχομένου.
Στην ίδια σύμβαση υπάρχει κι ένα ακόμη «γκρίζο» ή μάλλον… κατάμαυρο σημείο το οποίο δεν είναι λίγοι εκείνοι που το εκλαμβάνουν ως «πιστοποιητικό συμμόρφωσης».
Σύμφωνα, λοιπόν, με την Πράξη, για να εκταμιεύεται κάθε ποσό που θα καλύπτει εθνικές ανάγκες θα πρέπει να προηγείται αίτημα χρηματοδότησης το οποίο θα συνοδεύεται από «πιστοποιητικό συμμόρφωσης». Το πιστοποιητικό συμμόρφωσης θα δίδεται από το νομικό σύμβουλο του κράτους και το υπουργείο Οικονομικών στον «επιτηρητή» της δόσης, το EFSF. Η Ελλάδα θα υποχρεούται μάλιστα να ενημερώνει το EFSF εάν ανάμεσα στην ημερομήνια κατάθεσης του πιστοποιητικού και της αίτησης, έχει αλλάξει κάτι που θα καθιστούσε ανακριβές το πιστοποιητικό. Για να αποφανθεί το EFSF, θα πρέπει πρώτα να λάβει γνωμοδοτήσεις από τις άλλες συνεργαζόμενες δικηγορικές εταιρείες Cleary, Gottlieb Steen & Hamilton, για το κατά πόσο η Ελλάδα συμμορφώνεται με τους όρους εκταμίευσης. Η Ελλάδα μπορεί να προτείνει στο EFSF την απαλλαγή της για την αποπληρωμή μέρους ή ολόκληρης της δόσης για την επαναγορά χρέους με την παράδοση ομολόγων τιτλοποίησης, εάν προσδοκά να λάβει έσοδα από την ιδιωτικοποίηση που υπερβαίνουν τον αναμενόμενο στόχο ιδιωτικοποιήσεων του μεσοπρόθεσμου.
Δεν περιμέναμε κάτι λιγότερο από το να φτιάξουν οι δανειστές μια σύμβαση σταμέτρα τους. Όμως, θα πρέπει να προσέξουμε κάποια πράγματα. Και τα επισημαίνουμεαπό τώρα για να μη λένε ότι δεν τα είπαμε.
