Του Θανάση Νικολαΐδη
ΚΑΛΟΣ φέτος ο τουρισμός μας, καλλίτερος ο ξένος τουρίστας. Με πίστη στην Ελλάδα και κατανόηση στους έλληνες. Άκουσε πως «σβήνουμε» και μας προτίμησε από λύπηση(!) ή για την καλοπέρασή του; Το ’χε σκοπό στη ζωή του και τάμα στον εαυτό του να δει τον Παρθενώνα;
ΕΤΣΙ κι αλλιώς, ανηφόρισε για την Ακρόπολη και κατηφόρισε η ελληνική…μαγκιά. Με στοιχεία τσαπατσουλιάς και διαφθοράς. Μπήκε στην ατέρμονη ουρά, χωρίς σκιάδι για τον Ήλιο, τα λιγοστά ταμεία πήραν φωτιά και τα 2-3 μηχανήματα-εκδοτήρια…αντιστέκονταν.
-Χαλασμένα, αποκρίθηκε, ούτε μια σύσπαση του προσώπου του έδειξε να στεναχωριέται και συνέχισε. «Φρενάρουμε» τον κόσμο όταν πέσουν καραβιές.
ΛΕΣ και πρόκειται να στριμωχτούν οι επισκέπτες σε μιαν αίθουσα για έναν πίνακα ζωγραφικής. Λες και η Ακρόπολη «φρακάρει» στην πολυκοσμία και πρέπει οι «αρμόδιοι» να σοφιστούν και ν’ αραδιάσουν τα πιο απίθανα (ψέματα)-δικαιολογίες της στιγμής. Και δεν αρπάζει ο Υπουργός τον υπεύθυνο ο Υπουργός, να τον στείλει αμέσως σπίτι του και να ψάχνει, την επαύριο, για δουλειά.
ΕΙΔΑΝ, λοιπόν, τον Παρθενώνα οι ξένοι και, κατηφορίζοντας τους περίμενε η «ημετέρα» αλητεία, συμπυκνωμένη σε ένα μπουκαλάκι νερό των 3-4 ευρώ! Στοπ, εδώ τη σκέψη μας και δεν πάμε παραπέρα . Αν ένας του ΣΔΟΕ «μεταμφιεσμένος» σε τουρίστα του’ ριχνε του…μάγκα κατακέφαλα το πρόστιμο; Ουδέν πρόβλημα. Θα πλήρωνε (απ΄ τα κλεμμένα και αποταμιευμένα γι αυτό το ενδεχόμενο), θα καθάριζε και πάλι απ’ την αρχή. Έχοντας «γράψει» τον τουρισμό, την πατρίδα του, τον Παρθενώνα και τον «Ξένιο Δία».
ΚΙ αν αύριο ορθοποδήσουμε και κάνει ξαστεριά; Ε, τότε πάρε τα κιάλια σου να δεις την αισχροκέρδεια στα ύψη και τους ελεγκτές να’ χουν αποκάμει.
ΟΙ…καραβιές δεν ήρθαν μόνο για να δώσουν. Ήρθαν και για να πάρουν. Κάτι από ήθη ελληνικά και πρακτικές μας της καθημερινότητας. Αν αύριο δεν πατήσουν στην Ελλάδα της αταξίας (και της αισχροκέρδειας), μη μαυροφορεθούν οι μάγκες (μας) κι αρχίσουν το κλάμα…
ΚΑΙ, βέβαια, έχουμε πρόταση. «Όπως Αμερική». Κλέψε σου λέει, θα πληρώνουν και τα τρισέγγονά σου, αν πιαστείς. Κι εμείς το ίδιο λέμε στα ντόπια τσακάλια της φοροδιαφυγής. «Ό,τι…γουστάρεις, φίλε, κι ο έλεγχος δεν θα είναι καθημερινός και επίμονος. Θα’ ναι απλωμένος στο χρόνο και χωρίς προειδοποίηση και καμπανάκι. Πιάστηκες; Η μαγκιά πληρώνεται, θα χτυπιέσαι και θα καταριέσαι την ώρα…
