Εντός της ημέρας αναμένεται η σύνθεση της νέας ιταλικής κυβέρνησης υπό τον Ματέο Ρέντσι, με την ανακοίνωση των ονομάτων των υπουργών. Άγνωστο παραμένει ποιος θα αναλάβει το κρίσιμο υπουργείο των Οικονομικών....
Εντός της ημέρας αναμένεται η σύνθεση της νέας ιταλικής κυβέρνησης υπό τον Ματέο Ρέντσι, με την ανακοίνωση των ονομάτων των υπουργών. Άγνωστο παραμένει ποιος θα αναλάβει το κρίσιμο υπουργείο των Οικονομικών.
Μέχρι σήμερα το βράδυ, πιθανότατα, ο Ματέο Ρέντσι θα έχει επιστρέψει στο Κυρηνάλιο Μέγαρο για να παρουσιάσει στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, την πλήρη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Οι μέχρι τώρα πληροφορίες αναφέρουν ότι οι μισοί υπουργοί θα είναι γυναίκες. Το κύριο πρόβλημα, στην φάση αυτή, αφορά τον ρόλο και τις απαιτήσεις της «Νέας Κεντροδεξιάς», των «ανταρτών» που πριν τρεις μήνες εγκατέλειψαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ο επικεφαλής τους, Αντζελίνο Αλφάνο, έχει ζητήσει να παραμείνει υπουργός Εσωτερικών, όπως και στην κυβέρνηση Λέτα. Ο Ρέντσι, όμως, φέρεται να αντιστέκεται γιατί θέλει να δώσει μια εικόνα εντελώς ανανεωμένης κυβερνητικής ομάδας.
Κρίσιμη παράμετρος το υπουργείο Οικονομικών
Υπάρχει, παράλληλα, ένα ακόμη σοβαρότερο θέμα, που αφορά την πορεία και το όλο περιεχόμενο της κυβέρνησης: η «Νέα Κεντροδεξιά» θέλει σαφείς εγγυήσεις ότι θα διαρκέσει μέχρι το 2018 και ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου δεν θα αποτελέσει άμεση προτεραιότητα. Οι αιώνιες διαπραγματεύσεις της ιταλικής πολιτικής: «ο Ρέντσι αρχίζει να χάνει την υπομονή του», όπως αφήνουν να διαρρεύσει στενοί του συνεργάτες.
Όσο για το κρίσιμο υπουργείο οικονομικών, ακούγονται τα ονόματα του Γουίντο Ταμπελίνι, οικονομολόγου και πρύτανη του πανεπιστημίου Μποκόνι του Μιλάνου και του Κάρλο Παντοάν, προέδρου του Eθνικού Στατιστικού Ινστιτούτου Istat και πρώην στελέχους του ΟΟΣΑ.
Ο δε Σίλβιο Μπερλουσκόνι υπόσχεται, τέλος, «υπεύθυνη αντιπολίτευση», αλλά ζητά από τους βουλευτές και γερουσιαστές του «να είναι έτοιμοι, διότι μπορεί να προκηρυχθούν νέες βουλευτικές μέσα σε ένα χρόνο». Υπερβολική αισιοδοξία του «Καβαλιέρε» ή, απλώς, ρεαλισμός και πολιτική εμπειρία;
