Οι ζώνες και οι αερόσακοι στα αυτοκίνητα έχουν σώσει πολλές ζωές. Τα αλεξίπτωτα θα μπορούσαν επίσης να σώσουν ζωές, όταν για κάποιο λόγο οι επιβάτες ενός αεροσκάφους χρειαστεί να το εγκαταλείψουν, αναφέρει… δημοσίευμα στην ιστοσελίδα todayifoundout.com.
Γιατί όμως δεν παρέχονται στους επιβάτες.... των εμπορικών πτήσεων αλεξίπτωτα για περιπτώσεις ανάγκης;
Η απάντηση είναι μάλλον απλή. Γιατί είναι σχεδόν βέβαιο ότι δε θα μπορούσαν να σώσουν τη ζωή κανενός.
Ας δούμε γιατί:
Οι βασικές αρχές της χρήσης αλεξίπτωτου
Όταν ένας μέσος αλεξιπτωτιστής εκτελεί ελεύθερη πτώση το αεροσκάφος ταξιδεύει με ταχύτητα 130-160 χιλιομέτρων την ώρα τη στιγμή που κάνει το άλμα στο κενό, συνήθως από ύψος 3.000-4.000 μέτρων.
Οι αρχάριοι πέρα από το γεγονός ότι περνούν από ένα στάδιο βασικής εκπαίδευσης διάρκειας περίπου μισής ώρας, τα πρώτα τους άλματα (tandem jump) τα εκτελούν «δεμένοι» επάνω σε κάποιον εκπαιδευτή.
Όσοι θέλουν να αποτολμήσουν άλμα μόνοι τους, θα πρέπει –όπως αναφέρει το δημοσίευμα- να παρακολουθήσουν εντατική εκπαίδευση τεσσάρων έως πέντε ωρών στο έδαφος, συμπεριλαμβανομένων ασκήσεων ελιγμών του σώματος και εκμάθηση χειρονομιών που οι εκπαιδευτές χρησιμοποιούν για να κατευθύνουν τους μαθητές τους την ώρα της ελεύθερης πτώσης.
Η ελεύθερη πτώση μπορεί να γίνει ατομικά, ή σε μικρές ομάδες, τα μέλη των οποίων ωστόσο φροντίζουν να διατηρούν κάποια απόσταση μεταξύ τους.
Οι έμπειροι αλεξιπτωτιστές μπορούν να εκτελέσουν ακόμη πιο ριψοκίνδυνα άλματα, ωστόσο όταν η ελεύθερη πτώση ξεκινά από ύψος μεγαλύτερο των 4.500 μέτρων αυξάνεται ο κίνδυνος υποξίας και πολλές φορές οι αλεξιπτωτιστές δεν είναι σε θέση να πάρουν σωστές (και κατά συνέπεια ασφαλείς) αποφάσεις σε κρίσιμες στιγμές. Γι’ αυτό οι αλεξιπτωτιστές που πηδούν από τέτοιο ύψος ή ακόμη μεγαλύτερο κουβαλούν μαζί τους συμπληρωματικό οξυγόνο.
Επιπλέον, κάθε αλεξίπτωτο ζυγίζει περίπου 20 κιλά και ο εξοπλισμός είναι ακριβός. Ένας πλήρης εξοπλισμός μπορεί να στοιχίζει από 5.900 έως 9.000 δολάρια.
Εμπορικά αεροσκάφη – Τα βασικά
Ίσως τα πιο δημοφιλή εμπορικά αεριωθούμενα είναι η οικογένεια των Boeing 737. Το 737-800 μπορεί να μεταφέρει περίπου 200 επιβάτες και πλήρωμα.
Παρότι οι ταχύτητες μπορεί να διαφέρουν, το 737-800 ταξιδεύει κατά προσέγγιση με ταχύτητα 950 χιλιομέτρων την ώρα όταν βρίσκεται σε υψόμετρο πλεύσης, περίπου στα 10.000 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας.
Γιατί τα αλεξίπτωτα δε μπορούν να προσφέρουν επιπλέον ασφάλεια στους επιβάτες:
Βάσει όλων των παραπάνω η απάντηση είναι μάλλον προφανής.
Εκπαίδευση επιβατών
Από τη στιγμή που είναι αδύνατο να παρακολουθούν οι επιβάτες πριν από κάθε πτήση εκπαίδευση διάρκειας 4 ωρών, ή να διαβάζουν με πάσα λεπτομέρεια οδηγίες για το πώς να φορέσουν σωστά ένα αλεξίπτωτο κ.τ.λ. είναι μάλλον κατανοητό για ποιο λόγο δεν έχουν εισαχθεί τέτοιου είδος εξοπλισμός στα εμπορικά αεροσκάφη.
Ο καθένας μόνος του
Σε περίπτωση που χρειαζόταν οι επιβάτες ενός αεροσκάφους να το εγκαταλείψουν ενώ αυτό βρίσκεται ακόμη στον αέρα, αυτό θα σήμαινε ότι θα πρέπει να πηδήξουν μόνοι τους. Πόσο εύκολο είναι να διατηρήσει κανείς την ψυχραιμία του και να ακολουθήσει σωστά όλες τις οδηγίες (για τις οποίες δεν έχει εκπαιδευτεί καν, αλλά διαβάσει μέσα από κάποιο εγχειρίδιο λίγο πριν την πτήση);
Ογκώδης και βαρύς εξοπλισμός
Η προσθήκη ενός αλεξίπτωτου για κάθε επιβάτη, χωρίς να συνυπολογίζεται το βάρος από τον επιπλέον εξοπλισμό (όπως π.χ. κράνη κ.ά) θα αύξανε κατά πολύ το συνολικό βάρος του αεροσκάφους, καθώς επίσης θα μείωνε και το διαθέσιμο χώρο.
Τα αεροσκάφη πετούν σε μεγάλο υψόμετρο και με μεγάλη ταχύτητα
Στα 35.000 πόδια (περίπου 10.000 μέτρα), δηλαδή σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερο υψόμετρο σε σχέση με τα εκπαιδευτικά άλματα, κάθε επιβάτης θα χρειαζόταν ειδική μάσκα οξυγόνου (high altitude equipment (HALO) και εξοπλισμό προκειμένου να καταφέρει –ίσως- ένα επιτυχές άλμα από αυτό το ύψος. Κι αυτό αν το αεροσκάφος δεν «έτρεχε» με ταχύτητα 950 χιλιομέτρων την ώρα…
Το μέλλον
Τα τελευταία χρόνια πολλά μικρά αεροσκάφη έχουν εξοπλιστεί με ειδικά αλεξίπτωτα που επιβραδύνουν την κατάβαση του αεροπλάνου. Από τα τέλη του 2013 τα μεγαλύτερα αεροπλάνα που φέρουν αυτόν τον εξοπλισμό μεταφέρουν πέντε ανθρώπους, όμως στο μέλλον ενδέχεται να τοποθετηθεί ανάλογος εξοπλισμός και σε μεγαλύτερα αεροσκάφη.
