Χέρι βοηθείας – μέσω του υπολογιστή – προσφέρουν επιστήμονες σε οικογένειες που έχουν παιδιά με...
διαγνωσμένες αναπτυξιακές διαταραχές, οι οποίες μένουν μακριά από το κέντρο.
Με τη χρήση της προσιτής τεχνολογίας “skype”, επιστήμονες από την Αθήνα καλύπτουν τις ανάγκες ιατρικής και ψυχοκοινωνικής φροντίδας και παρέχουν υπηρεσίες πρώιμης παρέμβασης σε πληθυσμούς “υψηλού κινδύνου” που διαμένουν σε απομακρυσμένες περιοχές.
Ένα παρόμοιο πρόγραμμα υλοποίησε σε παιδιά ηλικίας έως 4 ετών η διαγνωστική και Θεραπευτική́ Μονάδα για το παιδί «Σπύρος Δοξιάδης», το οποίο χρηματοδοτείται από το ίδρυμα “Σταύρος Νιάρχος”, στο πλαίσιο των προγραμμάτων για την Προαγωγή της Ψυχικής Υγείας Παιδιών - Εφήβων και Νέων.
Οι στόχοι και τα αποτελέσματα της παρέμβασης παρουσιάστηκαν σε ημερίδα, με θέμα “Διεπιστημονική παρέμβαση σε παιδιά μέσω skype –γεφυρώνοντας τις αποστάσεις”.
Στην ημερίδα αυτή θεραπευτές διαφόρων ειδικοτήτων (παιδίατροι αναπτυξιολόγοι, παιδοψυχίατροι, ψυχολόγοι, λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, ψυχοπαιδαγωγοί, ψυχοθεραπευτές παρέθεσαν εμπειρίες, σκέψεις και προβληματισμούς που σχετίζονται με την εξ’ αποστάσεως παρέμβαση.
Βασικός σκοπός της δράσης τους ήταν η παροχή υπηρεσιών πρώιμης παρέμβασης και υποστήριξης σε βρέφη και νήπια που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα πρόσβασης και τα οποία διαμένουν σε νησιά των Κυκλάδων (Πάρο, Αντίπαρο και Μήλο) ή σε επιλεγμένες περιοχές του δήμου της Αθήνας.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες ένα στα πέντε παιδιά - σε κάποια φάση της ανάπτυξης του - μπορεί να παρουσιάσει ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα που να επηρεάζουν τη λειτουργικότητά του.
Εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, ένα στα τρία παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς θα συνεχίσουν να παρουσιάζουν προβλήματα ως ενήλικες. Ένα στα δέκα παιδιά έχει σοβαρά μαθησιακά προβλήματα και ένα στα δέκα παιδιά έχει δυσκολία στην εξέλιξη του λόγου.
Οι ειδικοί τονίζουν ότι τα προβλήματα αυτά έχουν επιδεινωθεί, λόγω της κρίσης και της περιορισμένης πρόσβασης των πασχόντων σε ειδικά προγράμματα.
Η παροχή υπηρεσιών πρώιμης παρέμβασης έχει ως στόχο τη βελτίωση της ανάπτυξης βρεφών και νηπίων με διαγνωσμένες αναπτυξιακές και ψυχικές διαταραχές, που προκύπτουν από βιολογικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Υποστηρίζει, επίσης, και εκπαιδεύει την οικογένεια, προκειμένου να αντιμετωπίζει πληρέστερα και πιο αποτελεσματικά τις ψυχοσυναισθηματικές και κοινωνικές ανάγκες των παιδιών αυτών.