Μεγάλο βάρος δίνουν οι αντίπαλοι στα επιφαινόμενα, χωρίς αυτά να καλύπτουν τα πραγματικά περιστατικά. Ίσως, επειδή έχει διαπιστωθεί πως η κοινή γνώμη δεν αναλύει σε βάθος τα γεγονότα, και αρκείται σε... ό,τι διακηρύσσουν αυτοί τους οποίους εμπιστεύεται. Ή, το ίδιο περίπου αλλ’ αντίστροφα, δεν πιστεύει στις διακηρύξεις του φύσει και θέσει αντιπάλου.
Διέδωσαν, φερ’ ειπείν, τα δυτικά Μέσα, ότι ο κ. Ομπάμα ήταν ιδιαιτέρως ενοχλημένος με την CIA, η οποία δεν τον ενημέρωσε ορθώς για την πιθανή αντίδραση του κ. Πούτιν, στον προσεταιρισμό της Ουκρανίας από την Δύση. Μού είναι αδύνατον να πιστέψω ότι η CIA δεν αντιλήφθηκε το αυτονόητο -χωρίς να αποκεφαλισθεί μέχρι στιγμής η ηγεσία της- την ώρα που σ’ αυτήν την στήλη είχαμε από πολύ καιρό γράψει, πως μετά την «αραβική άνοιξη» προβλέπεται «ρωσικός χειμώνας».
Ο οποιοσδήποτε εμβριθής αναλυτής είχε αντιληφθεί ότι κάποιο κτύπημα του Συστήματος ετοιμάζεται στα σύνορα της Ρωσίας, όταν σε προηγούμενες αναλύσεις προστέθηκε η άμβλυνση των σχέσεων με το Ιράν, με κίνδυνο να διαταραχθούν σε επικίνδυνο βαθμό οι σχέσεις των ΗΠΑ με Ισραήλ και Σαουδική Αραβία. Τι λόγο είχαν οι ΗΠΑ, να εξομαλύνουν τις σχέσεις με το Ιράν, γνωστού όντος ότι αποτελεί αφενός δυνάμει εχθρό του Ισραήλ, και αφετέρου εμπόδιο στον «Δρόμο του ΝΑΤΟ», που αρχίζει από την Συρία και καταλήγει στο Θιβέτ;
Εκεί είναι το έξοχο γεωστρατηγικό σημείο ελέγχου της Ασίας, όχι μόνο προς πλαγιοκόπηση της Κίνας, αλλά και για έλεγχο των πηγών επτά από τους εννέα μεγάλους ποταμούς, από τους οποίους υδρεύεται η ασιατική Ήπειρος (οι άλλοι δύο, Τίγρης και Εφράτης, πηγάζουν από το τουρκικό Κουρδιστάν).
Επομένως, η εξομάλυνση των αμερικανοϊρανικών σχέσεων μόνον ως εξασφάλιση των νώτων των ΗΠΑ μπορεί να εξηγηθεί, και έχουσα προσωρινή διάρκεια. Μ’ αυτό το δεδομένο, ο αναλυτής αναζητά το επόμενο θύμα, μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ρωσίας. Σ’ αυτήν την στήλη, πρέπει να ομολογηθεί, πως ναι μεν η περίπτωση της Ρωσίας φαινόταν πιθανότερη, όχι όμως πλαγιοκόπηση από την ευρωπαϊκή πλευρά, αλλά από την ασιατική.
Αυτή η εκδοχή φαινόταν πιθανότερη, λόγω των μουσουλμανικών πληθυσμών του Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν, Κιργιζίας, Τατζικιστάν, οι οποίοι τρέφουν βαθύ μίσος προς τους χριστιανούς σλάβους. Και φυσικά, αναζωπύρωση των ταραχών στην Τσετσενία.
Στα βιβλία προπαγάνδας των Σοβιέτ, στα οποία εθήτευσε και ο κ. Πούτιν, γίνεται λόγος και για την «τακτική του κουνουπιδιού». Για να φτάσεις στην καρδιά του λαχανικού, πρώτα αφαιρείς τα φύλλα που το περιβάλλουν και το προστατεύουν. Γνώριζε επομένως, ότι αυτό θα εφαρμόσουν και στην περίπτωση της Ρωσίας, αφού άλλωστε και τα πρώτα δείγματα αναγνώρισης της ρωσικής αντίδρασης εμφανίστηκαν στην περίπτωση της Γεωργίας το 2008.
Αυτά τα φύλλα που θέλουν οι Δυτικοί να αφαιρέσουν, για να φτάσουν στην καρδιά του κουνουπιδιού που είναι η Μόσχα, είναι τα ίδια που θέλει η Ρωσία να διατηρήσει για την προστασία της. Η οποία Ρωσία, δεν έχει συμφέρον να ενσωματώσει τις γειτονικές χώρες στην Ομοσπονδία της, επειδή τότε θα έχει απευθείας σύνορα με χώρες του ΝΑΤΟ. Απεναντίας επιθυμεί οι γείτονές της να παραμείνουν ακέραιες χώρες, αλλά υπό την δική της επιρροή, ώστε να αποτελούν την ασπίδα της. Γι’ αυτό άλλωστε δεν ενσωμάτωσε την Αμπχαζία και την Ν. Οσετία, οι οποίες τύποις μεν ανήκουν την Γεωργία, αλλ’ έχουν διακόψει κάθε σχέση, με την Τυφλίδα.
Επομένως, οι Δυτικοί επιλέγοντας την Στρατηγική Περικύκλωση της Ρωσίας, γνώριζαν ότι αυτό θα προκαλέσει τις αντιδράσεις της, και θα το θεωρούσε ως άμεση απειλή. Γνώριζαν επομένως τι πράττουν. Ο έμπειρος ανταποκριτής των New York Times,κ. Steven Kinzer τονίζει σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στη Boston Globe:
«Από τη στιγμή που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση το 1991, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν με κάθε στρατηγικό μέσο να περικυκλώσουν τη Ρωσία, όπως ακριβώς συνέβη με έτερους εχθρούς όπως η Κίνα και το Ιράν. Οδήγησαν 12 χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, όλες εξ αυτών όντας προγενέστερα σύμμαχοι με τη Μόσχα, στην συμμαχία του ΝΑΤΟ. Η στρατιωτική δύναμη των Η.Π.Α βρίσκεται πλέον στα σύνορα της Ρωσίας».
Ο δε κ. Stephen Cohen -επίτιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και του Πανεπιστημίου του Princeton, με πολυετείς μελέτες για τη Ρωσία- εξήγησε τα αίτια της ουκρανικής κρίσης στο δίκτυο CNN το περασμένο Σαββατοκύριακο:
«Αν με ρωτάτε πώς βρεθήκαμε σε αυτό το σημείο, πώς ξέσπασε η κρίση, και κατ’ αυτόν τον τρόπο πώς θα ξεφύγουμε από αυτήν, ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε γιατί ο Putin προέβη στις κινήσεις του, αλλά να διερωτηθούμε αναφορικά με την Αμερικανική πολιτική και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που οδήγησαν στα πρόσφατα γεγονότα».
Ο Μακεδών
