Δηλαδή, έπρεπε να το «πουν» οι Financial Times την Δευτέρα, για να πιστέψουν εδώ στην Ελλάδα, αυτό που «ο Τειρεσίας» έγραφε και ξανάγραφε εδώ και πολύ καιρό;
Ότι, δηλαδή, για το... ΔΝΤ και την ΕΚΤ οι κεφαλαιακές ανάγκες των τεσσάρων συστημικών ελληνικών τραπεζών αποτυπώνονται σε διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων ευρώ;
Και μπορεί αυτοί οι περίεργοι τύποι στο Λονδίνο – που προέβλεπαν την κατάρρευση της Ελλάδας ήδη από το 2011 – να ανέβασαν το ύψος των αναγκών στα 17 δισ. ευρώ, γεγονός το οποίο δεν ανταποκρίνεται επ” ουδενί στην πραγματικότητα, όμως, το μόνο σίγουρο είναι πως η τρόικα, όταν ήρθε την Δευτέρα στην Ελλάδα, ξεκίνησε τις συζητήσεις από τα 11 δισ. ευρώ. Όπερ σημαίνει ότι και πάλι η διαφορά τους, από τους ελληνικούς υπολογισμούς, απείχαν παρασάγγας.
Στο ενδιάμεσο, έπεσαν λυτοί και δεμένοι, για να καλύψουν κάπως το κενό σε σημαντικό βαθμό το πέτυχαν. Δεν ξέρουν, όμως, κάτι που μόνο ο «Τειρεσίας» μπορεί να το «δει» από τώρα: Ότι τον προσεχή Νοέμβριο θα γίνει ένα πραγματικό στρες τεστ, με πρωτοβουλία της ΕΚΤ.
Η μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί τότε θα είναι εντελώς διαφορετική από την τωρινή, οι δικαιολογίες δεν θα γίνονται δεκτές και οι υπόχρεοι θα κληθούν να περάσουν από το «ταμείο», για να πληρώσουν ό,τι τους αναλογεί. Κατά συνέπεια, όσοι επιχαίρουν τώρα ότι «τη γλυτώσαμε», καλά θα κάνουν να έχουν υπόψη τους ότι θα ακολουθήσει και ο τρίτος γύρος, που θα είναι ο τελικός, όπως έλεγαν τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 οι Κνίτες στα αμφιθέατρα. Και τότε θα είναι αργά για δάκρυα.
Ο Τειρεσίας
