Της μόδας έχει αρχίσει να (ξανα)γίνεται το φάσκιωμα των μωρών – μία τακτική που εκριζώθηκε την δεκαετία του ‘80, αλλά τελευταία κάνει δυναμική επανεμφάνιση. Ωστόσο, ένας βρετανός καθηγητής προειδοποιεί τις νέες μητέρες ότι αν το φάσκιωμα ακινητοποιεί τα πόδια του μωρού, μπορεί να καταστρέψει τα ισχία του.
Το φάσκιωμα υποτίθεται ότι διατηρεί τα μωρά ζεστά, τα βοηθά να κοιμούνται καλύτερα και, ...... όταν μεγαλώσουν λίγο, καταπραΰνει τους κολικούς.
Όμως ο καθηγητής Νίκολας Κλαρκ, ορθοπεδικός χειρουργός στο Γενικό Νοσοκομείο του Σάουθαμπτον, λέει πως από τότε που οι νέες γυναίκες το «ανακάλυψαν», έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα περιστατικά βρεφών με δυσπλασία του ισχίου.
Όταν τα μωρά γεννιούνται, οι σύνδεσμοι στα ισχία τους είναι χαλαροί, εξαιτίας της επίδρασης των ορμονών της μητέρας. Μετά τη γέννησή τους, με τις κινήσεις που κάνουν στα ποδαράκια τους δυναμώνουν τους συνδέσμους και έτσι σταθεροποιούνται οι αρθρώσεις των ισχίων.
Όταν, όμως, μία μητέρα ακινητοποιεί τα πόδια του μωρού της φασκιώνοντάς το σφιχτά, η ενδυνάμωση των συνδέσμων δεν συμβαίνει ποτέ, με συνέπεια να υπάρχει δυσπλασία των ισχίων και τα βρέφη να χρειάζονται εγχείρηση.
«Το φάσκιωμα εκριζώθηκε την δεκαετία του ’80 χάρη σε εκτεταμένες ενημερωτικές εκστρατείες, διότι από τότε ξέραμε ότι είναι επιζήμιο για τα βρέφη», είπε ο καθηγητής Κλαρκ.
«Τώρα, εγώ και συνάδελφοί μου στη Βρετανία, τις ΗΠΑ και αλλού, το βλέπουμε να αναβιώνει, με ειδικά προϊόντα για το φάσκιωμα να πωλούνται μέχρι και στο Ίντερνετ. Όταν, όμως, μιλάμε για τα ισχία, το τελευταίο που θέλει κανείς είναι κάτι που τυλίγει σφιχτά το μωρό».
Αν και η δυσπλασία του ισχίου μπορεί να έχει και γενετικά ή άλλα αίτια, «το φάσκιωμα μετατρέπεται σε μία ολοένα συχνότερη αιτία – και αυτό είναι εξαιρετικά ανησυχητικό, διότι είναι κάτι που εξαρτάται αποκλειστικά από τους γονείς», πρόσθεσε ο δρ Κλαρκ.
Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα, στην Κλινική Ισχίου του νοσοκομείου εξετάζονται κάθε εβδομάδα έως 100 μωρά. Το ένα στα 20 έχουν κάποιου βαθμού αστάθεια στην άρθρωση του ισχίου, με τα περιστατικά που οφείλονται στο φάσκιωμα να αυξάνονται ασταμάτητα.
Αν και η θεραπεία της δυσπλασίας – η οποία απαιτεί χρήση επί 6 εβδομάδες ειδικής συσκευής που κρατάει τα πόδια του μωρού λυγισμένα – είναι επιτυχημένη στο 85% των περιπτώσεων, μερικά μωρά υφίστανται μόνιμη βλάβη.
«Δεν είμαι βέβαιος ότι οι γονείς μπορούν να ξεχωρίσουν το σωστό φάσκιωμα από αυτό που εγκυμονεί κινδύνους για το μωρό τους», τόνισε ο δρ Κλαρκ. «Όταν φασκιώνει κανείς το μωρό, πρέπει να είναι απολύτως σίγουρος ότι έχει άφθονο χώρο για να κινεί ελεύθερα τα πόδια του – όχι να είναι τόσο σφιχτό ώστε να τα κρατάει ίσια και ακίνητα».
Και κατέληξε: «Αυτή η νέα μόδα είναι επικίνδυνη και οι γονείς πρέπει να το ξέρουν».