Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που δημοσιεύτηκε στο The Journal of Lipid Research υπάρχει η πιθανότητα το λίπος να αδυνατίζει.
Σύμφωνα με τον Chad Paton, βοηθό καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Wisconsin συμμετέχοντα στην έρευνα, αυτός και οι συνεργάτες του είχαν παρατηρήσει ότι οι σκελετικοί μύες των παχύσαρκων ατόμων περιέχουν έναν ορισμένο τύπο του ενζύμου που διασπά τα κορεσμένα λίπη και απλά ερεύνησαν το γιατί.
Για να μελετήσουν τη δράση του ενζύμου, τροποποίησαν γενετικά μία ομάδα ποντικών ώστε ο μυϊκός τους ιστός συνολικά να παράγει το συγκεκριμένο ένζυμο. Το αποτέλεσμα ήταν να προκύψει μία ομάδα ποντικιών με αυξημένο μεταβολικό ρυθμό, με αυξημένη ενεργειακή δαπάνη και αυξημένη ικανότητα για άσκηση. Ενώ τα κανονικά ποντίκια άντεχαν το πολύ 10 λεπτά άσκησης τα εξεταζόμενα μεταλλαγμένα μπορούσαν να ασκηθούν τρέχοντας έως και 70 λεπτά!
Το «θαυματουργό» ένζυμο είναι το SCD1 που μετατρέπει τα κορεσμένα λιπαρά σε μονοακόρεστα και με αυτό τον τρόπο γίνεται πιο εύκολη η διαχείρισή τους. Το συγκεκριμένο ένζυμο παράγεται και στο ήπαρ σε ανταπόκριση του διατροφικά προερχόμενου λίπους (ανάλογα με την σύστασή του) αλλά και στο λιπώδη ιστό διαρκώς σαν μηχανισμός αυτορύθμισης. Αντίθετα ο σκελετικός μυς, παράγει το συγκεκριμένο ένζυμο μετά από έντονη άσκηση.
Επιπλέον, στα εξεταζόμενα ποντίκια βρέθηκε μεγαλύτερη ποσότητα λινολεικού οξέος σαν αποτέλεσμα αυξημένης πρόσληψης τροφής. Παραπέρα όμως οι ερευνητές πρότειναν το μηχανισμό ανταπόκρισης των κυττάρων στην αυξημένη παρουσία λινολεϊκού για τη δημιουργία περισσότερων μιτοχονδρίων που θα καταναλώνουν τη διαθέσιμη ενέργεια.
Η υπόθεση τους βέβαια δεν καταλήγει σε πρόταση γενετικής τροποποίησης του ανθρώπου αλλά σε διατροφή υποστηριζόμενη από συγκεκριμένα συμπληρώματα που θα βοηθούσαν στην έκφραση του συγκεκριμένου μηχανισμού που υπάρχει στο DNA μας.
Πηγή: diatrofi
