Η εξάσκηση του εγκεφάλου με διάφορες ασκήσεις μπορεί να προσφέρει πραγματικά θεαματικά οφέλη, με τις επιδράσεις στις γνωστικές ικανότητες του ανθρώπου να είναι «ορατές» μέχρι και μία δεκαετία αργότερα, επισημαίνουν αμερικανοί ερευνητές....
Σύμφωνα με μια μελέτη που έγινε από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, οι άνθρωποι ηλικίας άνω των 74 ετών μπορούσαν να βελτιώσουν τη λογική τις δεξιότητες επεξεργασίας τους κάνοντας απλές ασκήσεις, τα αποτελέσματα των οποίων ήταν ανιχνεύσιμα ακόμη και δέκα χρόνια μετά.
Οι συμμετέχοντες στη μεγαλύτερη μελέτη (2.832 άτομα) που είχε γίνει έως τώρα σε ό,τι αφορά τη γνωστική κατάρτιση και εκπαίδευση, έκαναν από 10 έως 12 ασκήσεις διάρκειας από 60 έως 75 λεπτά η κάθε μία.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Geriatrics Society και έγιναν αποδεκτά με ιδιαίτερη χαρά, καθώς οι ειδικοί αναζητούν τρόπους για να διατηρήσουν «αιχμηρό» το μυαλό ενός ολοένα και γηράσκοντος πληθυσμού.
Οι εθελοντές που συμμετείχαν στη μελέτη ήταν κατά μέσο όρο 74 ετών, όταν ξεκίνησαν την εκπαίδευση.
Μετά από πέντε χρόνια, όπως αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, όσοι είχαν ακολουθήσει το πρόγραμμα των ασκήσεων τα πήγαν καλύτερα συγκριτικά με όσους δεν είχαν παρακολουθήσει κανένα πρόγραμμα εκπαίδευσης.
Παρότι τα οφέλη σε ό,τι αφορά τη μνήμη φαίνεται ότι άρχιζαν να εξασθενούν στην επόμενη πενταετία, εκείνα που αφορούσαν στην ικανότητα συλλογισμού και την ταχύτητα επεξεργασίας της σκέψης παρέμειναν για 10 χρόνια μετά την εκπαίδευση.
«Αυτό που βρήκαμε ήταν εκπληκτικό» ανέφερε ο ειδικός στα θέματα γήρανσης και καθηγητής του πανεπιστημίου Johns Hopkins της Βαλτιμόρης, George Rebok.
«Δέκα χρόνια μετά την εκπαίδευση, υπήρχαν αποδεικτικά στοιχεία ότι οι επιδράσεις είχαν διάρκεια στην ικανότητα συλλογισμού και την ταχύτητα επεξεργασίας» πρόσθεσε.
Οι συμμετέχοντες ανέφεραν ότι βελτιώθηκαν οι καθημερινές τους δραστηριότητες, όπως για παράδειγμα η διαχείριση των φαρμάκων τους, το μαγείρεμα γευμάτων ή η διαχείριση των οικονομικών τους, σε σχέση με όσους δεν ακολούθησαν κανένα πρόγραμμα ασκήσεων.
«Παρότι οι βελτιώσεις που ανέφεραν στην καθημερινότητά τους είναι ένα ενδιαφέρον στοιχείο, δε γνωρίζουμε ακόμη αν αυτό θα επέτρεπε στους ηλικιωμένους να ζουν περισσότερο καιρό ανεξάρτητοι» είπε από την πλευρά του ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, ο Jonathan King από το ινστιτούτο National Institute on Aging (NIA), που συμμετείχε στη χρηματοδότηση της έρευνας.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ακολουθήθηκε είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε να ενισχύσει συγκεκριμένες γνωστικές ικανότητες που αρχίζουν να «αποχαιρετούν τους ανθρώπους καθώς γερνούν». Δεν αποσκοπεί στην πρόληψη της άνοιας που προκαλείται από υποκείμενες νόσους, όπως το Αλτσχάιμερ.
Οι ερευνητές εστίασαν περισσότερο στο να διδάξουν στους συμμετέχοντες «στρατηγικές», που θα τους βοηθούσαν να βελτιώσουν τη γνωστική τους απόδοση.
Για παράδειγμα, οι ασκήσεις μνήμης τους μάθαιναν πώς να θυμούνται λίστες από λέξεις, ακολουθίες και βασικές ιδέες, ενώ οι ασκήσεις συλλογιστικής εστίαζαν περισσότερο στην αναγνώριση αριθμητικών μοτίβων. Σε ό,τι αφορά τις ασκήσεις για την ταχύτητα επεξεργασίας, οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να εστιάσουν σε ένα κεντρικό θέμα στην οθόνη ενός υπολογιστή, και ταυτόχρονα να προσπαθούν να αναγνωρίσουν και να προσδιορίσουν γρήγορα αντικείμενα που εμφανίζονταν περιφερειακά της οθόνης.
Τέτοιου είδους εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει για παράδειγμα ηλικιωμένους οδηγούς να αναγνωρίζουν τις πινακίδες οδικής σήμανσης ενώ οδηγούν.
Το κατά πόσο όμως τέτοιου είδους ασκήσεις μπορούν να «ενδυναμώσουν τον εγκέφαλο, όπως οι ασκήσεις με βάρη τους μύες, δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά η αμερικανική κυβέρνηση σκοπεύει να το ανακαλύψει» καταλήγει το δημοσίευμα.
